Ազդրոսկրի գլխիկի էպիֆիզի օստեոխոնդրոպաթիա, ազդրոսկրի գլխիկի ասեպտիկ նեկրոզ

Հիվանդության պատճառը վերջնականապես պարզաբանված չէ։ Ըստ երևույթին, նշանակություն ունեն բազմաթիվ գործոններ՝ քրոնիկական միկրոտրավմա, մեխանիկական գերծանրաբեռնում, ոսկրացման անոմալիաներ, նյութափոխանակության խանգարումներ և այլն...

Պարբերական հիվանդությունը որպես ինքնուրույն հիվանդություն առանձնացվել է այս դարի 40-ական թվականներին։ Գրականության մեջ հայտնի է բազմաթիվ անվանումներով։ Պետք է նշել, որ ոչ բոլոր հեղինակներն են ընդունում այս հիվանդության ինքնուրույնությունը։ Պարբերական հիվանդությունը հիմնականում հանդիպում է Միջերկրական ծովի ավազանի երկրների ազգաբնակչության մեջ (հրեաներ, արաբներ, հայեր)։ Վերջին տարիներին նկատվում է հիվանդացության աճ և տարածում նաև այլ ազգությունների ներկայացուցիչների մոտ...

Համեմատաբար հազվադեպ հանդիպող հիվանդություն է։ Ծագման պատճառը դեռևս պարզ չէ։ Հիվանդության բնորոշ ախտանիշներն են տենդը, հեմոլիզային սակավարյունությունը, թրոմբոցիտոպենիկ ծիրանացանը, երիկամների և կենտրոնական նյարդային համակարգի ախտահարումները...

Հեմոռագիկ վասկուլիտը երեխաների մոտ բավականին տարածված հիվանդություն է։ Գրականության մեջ այն նկարագրվում է տարբեր անվանումներով՝ անաֆիլաքսային ծիրանացան (պուրպուրա), կապիլյարատոքսիկոզ, վարակային-տոքսիկ ծիրանացան և այլն։ Ամենահաջողը «հեմոռագիկ վասկուլիտ» անվանումն է, քանի որ արտացոլում է հիվանդության ախտածնության երկու հիմնական պարագաները և կլինիկան՝ անոթների համակարգային բորբոքային ախտահարումը և հեմոռագիկ համախտանիշը։ Հեմոռագիկ վասկուլիտը վարակային-ալերգիկ կամ տոքսիկոալերգիկ հիվանդություն է...

Ծանր հարաճող անոթային հիվանդություն է, որի դեպքում առավելապես ախտահարվում են մանր ու միջին տրամաչափի զարկերակները։

Էթիոլոգիան և պաթոգենեզը։ Առաջանում է կրած վարակներից, թունավորումներից, վակցինաների ու շիճուկների ներարկումներից հետո և այլն։ Հիվանդությունը զարգանում է որպես նշված գործոնների նկատմամբ օրգանիզմի ցուցաբերած հիպերերգիկ ռեակցիայի արդյունք։ Այս դեպքում ևս, ինչպես և ուրիշ կոլագենային ու աուտոիմուն հիվանդությունների ժամանակ, գոյանում են իմուն կոմպլեքսներ, որոնք փոխազդելով անոթային համակարգի հետ, կազմալուծում են այն...

Հիվանդությունը հանդիպում է մինչև ութ տարեկան երեխաների մոտ։ Տղաները հաճախ են հիվանդանում մեկ տարեկանում։ Էթիոլոգիան անհայտ է։ Ենթադրվում է աուտոիմուն ծագումը։

Հիվանդության կլինիկական պատկերում հատկանշական է երկարատև բարձր ջերմությունը, որը նույնիսկ հակաբիոտիկների ազդեցությունից չի իջնում...

Արտասահմանյան գրականության մեջ հիշատակվում է այլ անվանումներով՝ «պոստանգինալ պոլիարթրիտ», «վարակային ռևմատիզմ», «երկրորդային քրոնիկական պոլիարթրիտ» և այլն։

Տվյալ հիվանդության ժամանակ հոդերում զարգացող բորբոքումները բնորոշվում են բարորակ և կարճատև ընթացքով (երբեմն կրկնվում են), հոդերի այլաձևություններ չեն առաջացնում և չեն ուղեկցվում սրտի փականների ախտահարումներով։ Հիմնականում հիվանդանում են դպրոցական տարիքի երեխաները...

Շարակցական հյուսվածքի համակարգային հիվանդություն է, որի դեպքում առավելապես ախտահարվում են մաշկն ու մկանները։

Էթիոլոգիան և պաթոգենեզը։ Անբավարար են պարզաբանված։ Վերջին տարիներին քննարկվում է հիվանդության ծագման, այդ թվում նաև շարակցական հյուսվածքի համակարգային որոշ հիվանդությունների ժամանակ այդ ախտաբանության առաջացման վիրուսային տեսությունը։ Հիվանդության առաջացման հարցում մեծ տեղ է տրվում օրգանիզմի աուտոիմուն պրոցեսներին...

Ոսկրահոդային համակարգի տուբերկուլոզային հիվանդությունների մեջ ըստ հաճախության գրավում է երրորդ տեղը։ Տուբերկուլոզային օջախները հաճախ ազդրի և ոլոքի ոսկրերի էպիֆիզում են տեղակայվում։ Հետագայում այդ օջախները տարածվում են և, որպես կանոն, ընդգրկում են նաև հոդը...

Ըստ հաճախության ողնաշարի տուբերկուլոզից հետո գրավում է երկրորդ տեղը։ Ախտաբանական պրոցեսը միակողմանի տեղակայում ունի։ Աջ և ձախ հոդն ախտահարվում են միևնույն հաճախությամբ։ Երեխաների մոտ երկկողմանի տուբերկուլոզային կոքսիտ խիստ հազվադեպ է հանդիպում...