Med-Practic
Նվիրվում է վաստակաշատ ուսուցիչ Գրիգոր Շահյանին

Իրադարձություններ

Հայտարարություններ

Մեր հյուրն է

Հրատապ թեմա

Ներզատաբանություն

Շաքարային դիաբետ. հաճախ տրվող հարցերին պատասխանում է Սյուզաննա Ղարաքեշիշյանը. izmirlianmedicalcenter.com

Շաքարային դիաբետ. հաճախ տրվող հարցերին պատասխանում է Սյուզաննա Ղարաքեշիշյանը. izmirlianmedicalcenter.com

Ինչո՞ւ է արյան մեջ բարձրանում շաքարի մակարդակը:
  
Շաքարի մակարդակն արյան մեջ բարձրանում է ինսուլինի քանակի բացարձակ կամ հարաբերական անբավարարության պատճառով: Ինսուլինի բացարձակ անբավարարությունը տեղի է ունենում առաջին տիպի դիաբետի դեպքում: Սա հիմնականում առաջանում է երեխաների և երիտասարդների մոտ, ինչի պատճառ են հատկապես վիրուսային հիվանդությունները, աուտոիմուն ախտահարումը, որոնք բերում են ենթաստամոքսային գեղձի փոփոխությունների, արդյունքում մահանում են ինսուլին արտադրող Լանգերհանսյան կղզյակների բետտա-բջիջները:

Երկրորդ տիպի շաքարային դիաբետի ժամանակ ինսուլինի մակարդակն արյան մեջ նորմալ է, նույնիսկ կարող է լինել նորմայից ավելի, սակայն առկա է կամ ռեցեպտորների դեֆեկտ, կամ ճարպակալում, երբ ինսուլինի նկատմամբ նվազում է ռեցեպտորների զգայությունը, այսինքն, ինսուլին կա, սակայն իր ֆունկցիան չի կարողանում կատարել: Դա ինսուլինի հարաբերական անբավարարությունն է:

Քանի որ գլյուկոզան բջիջների կողմից յուրացվում է ինսուլինի օգնությամբ, ուստի առաջին տիպի դիաբետի դեպքում՝ ինսուլինի պակասի, և երկրորդ տիպի ժամանակ` ինսուլինի բջիջների կողմից յուրացման անկարողության պատճառով արյան մեջ գլյուկոզայի քանակը բարձրանում է:

Ինչո՞ւ անոթի շաքարի մակարդակն ավելի բարձր է, քան ուտելուց հետո:

Սա հիմնականում լինում է երկրորդ տիպի դիաբետի նախադիաբետիկ փուլում, ինչի պատճառն այն է, որ հարաբերական անբավարարության պայմաններում ինսուլինի քանակն արտադրվում է նորմայից ավելի: Այդպես լինում է ճարպակալման ժամանակ, երբ ռեցեպտորների զգայունությունը ինսուլինի նկատմամբ նվազում է: Երբ արյան մեջ գլյուկոզայի որոշակի քանակ է հայտնվում, դրան համարժեք ինսուլին է արտադրվում՝ այդ գլյուկոզան բջիջների կողմից յուրացնելու համար: Բայց եթե ինսուլինի նկատմամբ ռեցեպտորների զգայունության խնդիր կա, գլյուկոզայի քանակը չի պակասում, և արտադրվում է ևս մեկ բաժին ինսուլին՝ արդեն ավելորդ քանակի, որի օգնությամբ իջնում է գլյուկոզայի մակարդակը: Արդյունքում առաջանում է գերինսուլինային վիճակ և գլյուկոզայի չափից ավելի իջեցում: Հենց այս  մեխանիզմն է պատճառը, որ նախադիաբետիկ փուլում ուտելուց հետո կարող է լինել գլյուկոզայի ավելի ցածր մակարդակ, քան անոթի ժամանակ:

Դիաբետն անցնո՞ւմ է ժառանգաբար:

Եթե առաջին տիպի շաքարային դիաբետի պատճառը աուտոիմուն  ախտահարումն է, այս դեպքում հիվանդությունը փոխանցվում է ժառանգաբար:


Երկրորդ տիպի շաքարային դիաբետի դեպքում ժառանգական գործոնն ավելի մեծ է։

Ի՞նչ է առաջին տիպի դիաբետը:

Առաջին տիպի դիաբետը երեխաների մոտ է հանդիպում, զարգացումը շատ ավելի արագ է ընթանում, որովհետև պատճառը վիրուսային կամ աուտոիմուն հիվանդություններն են: Դրանք կարող են բերել ենթաստամոքսային գեղձի վնասման, ինսուլին արտադրող բջիջների մահվան: Արդյունքում ինսուլինի քանակը չի բավարարում և հիվանդությունն արտահայտվում է նրա բացարձակ անբավարարությամբ:

Առաջին տիպի դիաբետի կլինիկան արտահայտվում է ենթաստամոքսայի գեղձի 90% ախտահարվածության դեպքում, երբ նաև հայտնաբերվում են լանգերհանսյան կղզյակների նկատմամբ հակամարմիններ, ինչն աուտոիմուն գործընթացի ապացույց է: Այսինքն, վաղ շրջանում, երբ գեղձի 20-30% և ավելին է ախտահարված, դիաբետը դեռևս չի հայտնաբերվում:

Ի՞նչ է երկրորդ տիպի դիաբետը:

Երկրորդ տիպի շաքարային դիաբետը դանդաղ է զարգանում` հիմնականում մեծահասակների մոտ: Այս դեպքում ինսուլինի մակարդակն արյան մեջ նորմալ է, սակայն ռեցեպտորների զգայությունը ինսուլինի նկատմամբ պակաս է: Գեղձի կողմից սկսում է արտադրվել հավելյալ ինսուլինային քանակ, և միայն այդ ժամանակ գլյուկոզան արյան մեջ իջնում է: Դա ինսուլինի հարաբերական անբավարարությունն է: Տարիների ընթացքում նախորդում է նախ` պրեդիաբետը, երբ դեռ գեղձի կողմից արտադրված ինսուլինը կարողանում է բավարարել ստացված գլյուկոզայի քանակի իջեցմանը: Երկրորդ տիպի ժամանակ 10-15 տարվա գեղձի լարված աշխատանքի արդյունքում այն, ի վերջո, հյուծվում է, և առաջանում է բացարձակ անբավարարություն:

Ո՞վ է հակված երկրորդ տիպի դիաբետին:

Երկրորդ տիպի դիաբետին հակված են մեծահասակները, մետաբոլիկ սինդրոմով տառապող մարդիկ:

Շաքարի ո՞ր մակարդակն է արյան մեջ նորմալ համարվում:

Նորման համարվում է մինչև 5,6 մմոլ/լ-ը: 5,6-7 մմոլ/լ-ի դեպքում արդեն համարվում է, որ կա գլյուկոզայի քանակի բարձրացում, բայց` ոչ շաքարային դիաբետ: 7-ից բարձրի դեպքում հավանական է համարվում, որ կա շաքարային դիաբետ: Այս դեպքում կատարվում է գլյուկոզայի ծանրաբեռնման փորձ:

Ինչպե՞ս է դիաբետով հիվանդն զգում, որ շաքարի մակարդակը բարձրացել է:

Հիվանդի ինքնազգացողությունը վատանում է, դառնում են թույլ, ունենում է բերանի չորություն, պոլիդիպսիա (մեծ քանակությամբ ջուր են խմում), հաճախամիզություն  (պոլիուրիա)` հատկապես գիշերային ժամերին, ի հայտ են գալիս տեսողական խանգարումներ (կայծեր, աստղիկներ, ալիքներ աչքերի առաջ, կամ տեսողության վատացում), վերջույթների շրջանում առաջանում են թմրածության, ծակծկոցի, մզմզոցի զգացողություն, ունենում են գլխացավեր, գլխապտույտներ:

Ցավոք, լինում են դեպքեր, երբ կլինիկան արտահայտված չէ և միայն արյան հետազոտությամբ է հիվանդությունը հայտնաբերվում:

Ի՞նչ վտանգներով է հղի դիաբետը, եթե չվերահսկվի: Ինչո՞վ են վտանգավոր շաքարային դիաբետի բարդությունները:

Շաքարային դիաբետը վտանգավոր հիվանդություն է և չվերահսկելու դեպքում կարող է առաջացնել լուրջ բարդություններ: Բարդությունները լինում են սուր և քրոնիկ: Սուր բարդություններից են հիպերգլիկեմիկ վիճակը՝ կետոզը, կետոացիդոզը, կետոացիդոտիկ կոման, հիպոգլիկեմիկ վիճակները, հիպոգլիկեմիկ կոման:

Քրոնիկական բարդությունները լինում են երկարատև, չվերահսկված դիաբետի, արյան մեջ շաքարի բարձր պարունակության պայմաններում: Հաճախ լինում են նեյրոպաթիաներ (պոլինեյրոպաթիա, էնցեֆալոպաթիա), հիվանդները նշում են վերջույթների տարբեր զգացողություններ, պարէսթեզիաներ՝ ծակծկոց, մրմռոց, այրոց և այլն, շշմածություն, գլխապտույտ, գլխացավ, վեգետատիվ նյարդային համակարգի ախտահարման հետ կապված` սրտի ռիթմի խանգարումներ, աղեստամոքսային համակարգի կողմից՝ մոտորիկայի խանգարման արդյունքում` լուծ, փորկապություն: Դիաբետի ժամանակ նյարդային զգացողության խանգարման պատճառով հաճախ կարող են լինել ոչ ցավային ինֆարկտներ: Դիաբետիկ նեֆրոպաթիայի պատճառով տուժում են երիկամները, ախտահարվում է նրանց կծիկային համակարգը` բերելով երիկամային քրոնիկական անբավարարության: Տեսողական նյարդի ցանցաթաղանթի ախտահարման արդյունքում զարգանում են դիաբետիկ ռետինոպաթիաներ, երիտասարդների մոտ զարգանում է վաղաժամ կատարակտա, որոնք, ի վերջո, կարող են հանգեցնել կուրության:

Դիմադրողականության իջեցման պատճառով մաշկում զարգանում են տարբեր բորբոքային գործընթացներ` ֆուրունկուլներ, կարբունկուլներ, մաշկի, եղունգների սնկային ախտահարումներ: Ախտահարվում են նաև ստորին վերջույթները (դիաբետիկ ոտնաթաթի համախտանիշ), ինչը կապված է ոչ լիարժեք նյարդավորման, աթերոսկլերոտիկ մակրոանգիոպաթիաների, հյուսվածքների սնուցման խանգարումների հետ: Ցանկացած վերք կարող է բարդանալ երկրորդային ինֆեկցիայով և բերել գանգրենայի, ինչն ամենալուրջ բարդություններից է, երբ առաջանում է ամպուտացիայի անհրաժեշտություն:

Ի՞նչ ախտանիշներով է ի հայտ գալիս հիվանդությունը:

Հիվանդները մեծ մասամբ նշում են թուլություն, նիհարում են, արտահայտվում է դիաբետին բնորոշ տրիադան՝ պոլիդիպսիա՝ անհագ ծարվի զգացում, պոլիուրիա՝ հաճախամիզություն, պոլիֆագիա՝ քաղցի մշտական զգացում. ուտում են, բայց միշտ սոված են, որովհետև գլյուկոզան, որը հիմնական էներգետիկ աղբյուրն է՝ չի յուրացվում, և բջիջները մնում են սոված: Ուշացած շրջանում արտահայտվում են բարդությունների հետ կապված ախտանշանները:

Ինչո՞ւ չափից ավելի ցերեկային քնկոտությունը կապ ունի շաքարային դիաբետի հետ:

Քանի որ օրգանիզմը սոված է մնում, թույլ է, կարող է քնկոտություն առաջացնել: Սակայն հիմնական պատճառն այլ է: Գլխուղեղն ինսուլին- ոչկախյալ հյուսվածք է և ուղեղի բջիջները գլյուկոզան յուրացնում են` անկախ ինսուլինի միջնորդության: Բայց քանի որ բարձր քանակի գլյուկոզան ունի տոքսիկ ազդեցություն և սպանում է նյարդային բջիջներին, ի վերջո, դա բերում է շշմածության, էնցեֆալոպաթիաների, քնկոտության:

Կարո՞ղ է դիաբետն ինքնուրույն անցնել:

Դիաբետը չի կարող ինքնուրույն անցնել: Եթե խոսքը վերաբերում է պրեդիաբետին և կա գիրություն, պասիվ կենսակերպ, նստակյաց կյանք՝ դրանք շտկելու դեպքում որոշ ժամանակով կարելի է հետաձգել դիաբետի առաջացումը: Սակայն, երբ կա ժառանգական գործոն, անխուսափելի է:

Ինչո՞ւ է շաքարը հայտնվում մեզի մեջ:

Երբ արյան մեջ լինում է գլյույոզայի նորմայից բարձր մակարդակ՝ 180 տոկոսից ավելի, ապա երիկամները շաքարի ավելորդ քանակը թողնում են և այն մեզով դուրս է գալիս:

Ի՞նչ է կետոզր, կետոացիդոզը, կետոնային մարմինը:

Կետոզը, , կետոացիդոզը շաքարային դիաբետի սուր բարդություններից են և առաջանում են հիպերգլիկեմիկ վիճակներում, երբ կա բարձր գլյուկոզա և ինսուլինի ազդեցության դեֆիցիտ: Այդ ժամանակ էներգիայի այլ աղբյուրի անհրաժեշտություն է առաջանում: Այդ աղբյուրը դառնում է ճարպը, իսկ ճարպերի քայքայումը բերում է կետոնային մարմինների առաջացման: Երբ գլյուկոզայի, ինսուլինային դեֆիցիտի վիճակը երկարատև է, կետոնային մարմինների առաջացումն ավելանում է: Իսկ կետոնների բարձր քանակի դեպքում դրանք արդեն դուրս են գալիս մեզի մեջ, և շատ հաճախ նման հիվանդի մեզում  առաջանում է կետոզ, որն էլ բերում է ինտոքսիկացիայի: Եվ քանի որ այս գործընթացը երկարատև է, ու հաճախ հիվանդը ուշ է դիմում բժշկի, կարող է առաջանալ նաև թթվահիմնային միջավայրի խանգարում՝ ացիդոզ և կետոացիդոզ:

Ի՞նչ է նշանակում գլյուկոզայի տոլերանտության հետազոտություն:

Գլյուկոզայի տոլերանտության հետազոտությանը դիմում են, երբ հիվանդը չունի գանգատներ, բայց արյան հետազոտության ժամանակ գլյուկոզան 6,9 մմոլ/լ-ից բարձր է եղել:

Պացիենտին տրվում է գլյուկոզայի ծանրաբեռնում. առաջարկում են 75 գ գլյուկոզա՝ խմելու ձևով, և 2 ժամ հետո կատարվում է գլյուկոզայի քանակի որոշում: Եթե 2 ժամ հետո գլյուկոզայի քանակը մինչև 7,8 մմոլ/լ է, համարվում է, որ պացիենտն առողջ է, թե 7,8 -11մմոլ/լ է, ուրեմն կա գլյուկոզայի տոլերանտության խանգարում, այսինքն, նախադիաբետիկ փուլն է, իսկ եթե 11-ից ավելի է, ախտորոշվում է շաքարային դիաբետ:

Հնարավո՞ր է դիաբետը բուժել ոչ թե ինսուլինով, այլ որևէ այլ միջոցով:

Եեխաների մոտ առաջին տիպի դիաբետի ինսուլինային բուժումը պարտադիր է, երբ կա  ինսուլինի բացարձակ անբավարարություն: Երկրորդ տիպի դեպքում սկզբնական փուլերում մոտավորապես 10-12 տարի ինսուլինային բուժման կարիք չի լինում և անց է կացվում պերօրալ բուժում: Կան դեղեր, որոնք ավելացնում են ինսուլինի քանակը, կամ նրա զգայությունն են բարձրացնում, կամ գլյուկոզայի հեռացմանն են նպաստում և այլն: Սննդային կարգավորումը շատ կարևոր է, դիաբետիկ սննդակարգը կոչվում է սեղան համար 9-ը:
Երկրորդ տիպի շաքարային դիաբետի ժամանակ ինսուլինաթերապիայի կարիք լինում է նաև սթրեսային վիճակներում, վիրահատական, նախավիրահատական և հետվիրահատական շրջաններում:

Կարո՞ղ է շաքարային դիաբետի պատճառ լինել սննդում քաղցրի շատ կիրառումը:

Երկրորդ տիպի դիաբետի ժամանակ, երբ հիվանդը չունի ակտիվ կենսակերպ, սննդով ընդունված գլյուկոզայի ավելորդ քանակը կուտակվում է ճարպի ձևով և այդ ճարպակալումն, ի վերջո, բերում է ռեցեպտորների զգայության իջեցման, տոլերանտության խախտման ու շաքարային դիաբետի առաջացման: Մյուս կողմից, ենթաստամոքսային գեղձը լարված է աշխատում՝ ընդունելով ավելորդ գլյուկոզա, որից նրա պաշարները հյուծվում են, ի վերջո, դա ևս նպաստում է դիաբետի զարգացմանը:

Կարելի՞ է շաքարային դիաբետի ժամանակ ալկոհոլ օգտագործել:

Ալկոհոլ չի կարելի օգտագործել, որովհետև ալկոհոլը խթանում է ենթաստամոքսային գեղձի սեկրեցիան, որը բերում է ինսուլինի մեծ քանակի արտադրության: Դա էլ կարող է բերել հիպոգլիկեմիայի, իջեցնել շաքարի մակարդակը: Եվ քանի որ հաճախ ալկոհոլ օգտագործում են երեկոյան, գիշերը շաքարն իջնում է, և հիվանդը կարող է վատանալ քնած ժամանակ ու նույնիսկ` չարթնանալ հիպոգլիկէմիկ կոմայից:  Բացի այդ, ալկոհոլն արգելակում է լյարդում գլիկոգենից գլյուկոզայի առաջացումը: Փաստորեն, և՛ իջած է գլյուկոզայի քանակը, և՛ լյարդում քիչ է առաջանում գլյուկոզա:

Այս ամենից զատ, ալկոհոլը, որպես քիմիական նյութ, կարող է փոխազդել դեղորայքի հետ և բերել ինտոքսիկացիայի:

Կարելի՞ է սննդակարգից ամբողջովին բացառել շաքարը, չէ՞ որ նա անհրաժեշտ է ուղեղին:

Ուղեղին անհրաժեշտ գլյուկոզան օրգանիզմը կարող է հայթայթել անգամ սովորական սննդի միջոցով: Գլյուկոզան առաջանում է նաև պոլիսախարիդների քայքայման հետևանքով, սպիտակուցների օգնությամբ, որոնք դառնում են ամինաթթուներ և գլիկոգենեզի ճանապարհով նորից գլյուկոզա առաջացնում: Հատուկ շաքար օգտագործելու անհրաժեշտություն չկա:

Հնարավո՞ր է ոչ ավանդական բուժման մեթոդի կիրառում:

Ոչ ավանդական բուժման մեթոդներ կարելի է կիրառել պրեդիաբետի,
 / նախադիաբետի/ փուլերում: Հետագայում էլ կարելի է կիրառել բազմաթիվ դեղաբույսեր` որպես օժանդակ բուժում: Կարելի է նաև անցկացնել ասեղնաբուժության կուրսեր և այլն: Սակայն դրանք չեն կարող օգտագործվել որպես բուժման հիմնական մեթոդ:

Հնարավո՞ր է խուսափել դիաբետից, ի՞նչ կանխարգելիչ միջոցներ կան:

Երեխաների պարագայում պետք է խուսափել ինֆեկցիաներից, իսկ եթե արդեն աուտոիմուն պրոցեսներ են ընթանում, այլևս ոչինչ անել հնարավոր չէ: Մեծահասակները կարող են խուսափել շաքարախտից, եթե ապրեն ակտիվ կենսակերպով, սննդային ճիշտ ռեժիմ կիրառեն և այլն:

Դիաբետի վերահսկման դեպքում որքա՞ն երկար կարող է ապրել հիվանդը:

Վերահսկման դեպքում կարող է ապրել այնքան երկար, որքան կապրեր, եթե չունենար դիաբետ: Կարևոր է ո՛չ միայն վերահսկումը, այլ նաև բարդությունների բուժումը: Տարին մեկ կամ երկու անգամ պետք է կանխարգելիչ բուժում իրականացնել, որոնք կարող են կանխել կամ ուշացնել բարդությունների առաջացումը:

Դիաբետը ապրելակերպ համարելը ճիշտ չէ, որովհետև, ամեն դեպքում, բարդություններ լինում են, և եթե մարդը բուժում է ստանում, բնականաբար, նրա վիճակը հիվանդություն է, ոչ թե ապրելակերպ:

Դիաբետով հիվանդին կարելի՞ է հղիանալ:

Բնականաբար, կարելի է հղիանալ: Հղիների մոտ ավելի խիստ են գլյուկոզայի մակարդակի պահանջները, այն 5,2 մմոլ/լ-ից ավելի պետք է չլինի: Պետք է խիստ վերահսկողություն լինի, որպեսզի հղիները չունենան ացիդոզ, կետոացիդոզ, որոնք կթունավորեն ո՛չ միայն մորը, այլև` պտղին:

Հղիության ժամանակ անց է կացվում միայն ինսուլինոթերապիա, որպեսզի դեղորայքի կողմնակի ազդեցությունները չազդեն պտղի վրա: Անհրաժեշտ է կրկնակի հսկողություն՝ ո՛չ միայն գինեկոլոգի, այլև էնդոկրինոլոգի կողմից:

Սյուզաննա Ղարաքեշիշյան,
Կոնսուլտացիոն-ախտորոշիչ բաժանմունքի բժիշկ-էնդոկրինոլոգ

Սկզբնաղբյուր. izmirlianmedicalcenter.com
med-practic.com կայքի ադմինիստրացիան տեղեկատվության բովանդակության համար

պատասխանատվություն չի կրում
Loading...
Share |

Հարցեր, պատասխաններ, մեկնաբանություններ

Կարդացեք նաև

Էնդոկրին համակարգի խանգարումները կանանց մոտ. morevmankan.am
Էնդոկրին համակարգի խանգարումները կանանց մոտ. morevmankan.am

Էնդոկրին համակարգի յուրաքանչյուր խանգարում (հորմոնի ավելցուկային կամ թերի արտադրություն), հորմոնների միջև հավասարակշռության ցանկացած խախտում կնոջ օրգանիզմում կարող է առաջացնել...

ԿԻՆ: Հիվանդություններ
Կնոջ հորմոնները. morevmankan.am
Կնոջ հորմոնները. morevmankan.am

Հորմոնները կենսաբանական ակտիվ նյութեր են, որոնք ապահովում են ամբողջ օրգանիզմի բարդ կենսագործունեությունը: Նրանք արտադրվում են էնդոկրին գեղձերի և տարբեր օրգաններում ու հյուսվածքներում տեղակայված բջիջների կողմից...

Առողջ կին
Մակերիկամների ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am
Մակերիկամների ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am

Մակերիկամները էնոկրին գեղձեր են, որոնց արտադրած հորմոններն ազդում են օրգանիզմի գրեթե բոլոր օրգան-համակարգերի աշխատանքի վրա: Գեղձերը տեղակայված են երիկամների վրա և յուրաքանչյուրը կշռում է...

Մակերիկամների ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am
Մակերիկամների ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am

Մակերիկամները էնոկրին գեղձեր են, որոնց արտադրած հորմոններն ազդում են օրգանիզմի գրեթե բոլոր օրգան-համակարգերի աշխատանքի վրա: Գեղձերը տեղակայված են երիկամների վրա և յուրաքանչյուրը կշռում է...

Վահանագեղձի հիվանդություններ. armeniamedicalcenter.am
Վահանագեղձի հիվանդություններ. armeniamedicalcenter.am

Վահանագեղձը էնդոկրին համակարգի  բարդ և կարևոր գեղձերից է: Այն գտնվում է կոկորդի շրջանում, պարանոցի առաջային մասում: Նրա ազդեցությունն օրգան-համակարգերի վրա շատ մեծ է...

Վահանաձև գեղձի նորագոյացությունները. nairimed.com
Վահանաձև գեղձի նորագոյացությունները. nairimed.com

Վահանաձև գեղձի հանգուցային նորագոյացությունները մոտ 95 տոկոս դեպքերում բարորակ նորագոյացություններ են: Միայն 5 տոկոս դեպքերում են հայտնաբերվում չարորակ փոփոխություններ...

Ուռուցքաբանություն
Դիաբետիկ ոտնաթաթ. հարցազրույց անոթային վիրաբուժության կենտրոնի ղեկավար Վիրաբ Աղաբեկյանի հետ. armeniamedicalcenter.am
Դիաբետիկ ոտնաթաթ. հարցազրույց անոթային վիրաբուժության կենտրոնի ղեկավար Վիրաբ Աղաբեկյանի հետ. armeniamedicalcenter.am

Շաքարային դիաբետի ժամանակ որքա՞ն հաճախ է հանդիպում դիաբետիկ ոտնաթաթի համախտանիշը:

Շաքարային դիաբետն լուրջ սոցիալ-բժշկական խնդիր է: ԱՀԿ տվյալների համաձայն, 2025 թ. շաքարախտով...

Վիրաբուժություն
Վահանաձև գեղձի հիվանդություններ. nairimed.com
Վահանաձև գեղձի հիվանդություններ. nairimed.com

«Նաիրի» ԲԿ-ում մեկ ամսում իրականացնում է վահանաձև գեղձի ավելի քան 300 պացիենտի մոտ հետազոտություն, Էնդոկրին վիրաբույժը կամ վիրաբույժ-ուռուցքաբանը կատարում է ավելի քան 100 վիրահատություն` մեկ տարվա ընթացքում...

Յոդադեֆիցիտային վիճակներ. armeniamedicalcenter.am
Յոդադեֆիցիտային վիճակներ. armeniamedicalcenter.am

Վահանագեղձի յոդադեֆիցիտային հիվանդություններից է թիրեոիդային ախտաբանությունը, որը զարգանում է յոդի պակասի արդյունքում...

Սերոտոնին՝ լավ տրամադրության հորմոնը. armeniamedicalcenter.am
Սերոտոնին՝ լավ տրամադրության հորմոնը. armeniamedicalcenter.am

Սերոտոնինը քիմիական նյութ է, որն ապահովում է նյարդային բջիջների միջև գրգիռների փոխանցումը:  Այն առկա է գլխուղեղում, արյան բջիջներում (թրոմբոցիտներ) և աղիներում: Սերոտոնինը կարգավորում է հարթ մկանների շարժունակությունը...

Ինսուլինակայունություն. armeniamedicalcenter.am
Ինսուլինակայունություն. armeniamedicalcenter.am

ԱՀԿ տվյալների համաձայն, աշխարհում շաքարային դիաբետի բարդություններից ամեն տարի մահանում է 2 մլն մարդ: Շաքարային դիաբետը հաճախ զարգանում է ինսուլինակայունության ֆոնի վրա...

Վահանագեղձի հանգուցային ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am
Վահանագեղձի հանգուցային ախտաբանություն. armeniamedicalcenter.am

Վահանագեղձում հանգույցների առկայության մասին խոսում են հետևյալ ախտանշանները...

Վահանաձև գեղձը և հղիությունը. nairimed.com
Վահանաձև գեղձը և հղիությունը. nairimed.com

Էնդոկրինոլոգ, բ․գ․թ․ դոցենտ, «Նաիրի» ԲԿ թերապևտիկ ծառայությունների գծով փոխտնօրեն Նոնա Մարտիրոսյանի հետ խոսել ենք վահանձև գեղձի ֆունկցիոնալ խանգարումների և հղիության ու պտղի վրա դրանց անմիջական...

Հղիություն, ծննդաբերություն Պերինատոլոգիա, մանկաբարձություն և ուրո-գինեկոլոգիա
Ակրոմեգալիա. armeniamedicalcenter.am
Ակրոմեգալիա. armeniamedicalcenter.am

Ակրոմեգալիան հորմոնալ խանգարում է, որի ժամանակ մեծահասակի մոտ հիպոֆիզն արտադրում է մեծ քանակի աճի հորմոն: Բազմաթիվ հորմոններ ակտիվացնող հիպոֆիզը փոքրիկ գեղձ է, որը տեղակայված է գլխուղեղի հիմքում...

Թքագեղձերի դերի, կարևորության և ախտաբանության մասին մանրամասնում է բժիշկ Արամ Բադալյանը. nairimed.com
Թքագեղձերի դերի, կարևորության և ախտաբանության մասին մանրամասնում է բժիշկ Արամ Բադալյանը. nairimed.com

Չարորակ գոյացությունները շարունակում են մնալ 21-րդ դարի լրջագույն մարտահրավերը։ Քչերը գիտեն, որ բերանի խոռոչում և մարսողական համակարգում կարևոր գործառույթ կատարող ու մեր կողմից քիչ ուշադրության...

Գաստրոէնտերոլոգիա և լյարդաբանություն

ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐԸ