- Միտումն այդ էր, բայց դա, իհարկե, կլինի փուլա յին գործընթաց` հաշվի առնելով մի շարք օբյեկտիվ պատճառներ: Բացի դրանից` մենք բոլորս հնարավորություն ունեցանք ներկայացնելու մեր բուհերում իրականացվող կրթական գործընթացները, և դրանց հիման վրա ուրվագծելու համագործակցության նոր հեռանկարներ, նոր կապեր, ինչի ուղղությամբ առաջին քայլն արդեն արված է:

Այդ առթիվ կցանկանայի մեր շնորհակալությունը հայտնել սիմպոզիումի նախաձեռնողներին և կազմակերպիչներին` նշելով, որ այն շատ արդյունավետ էր մեր երկրներում բժշկական կրթության զարգացման համար: Մեր վրացի բարեկամները կիսվեցին իրենց դասավանդման մեթոդներով, ներկայացրին, թե ինչպես են ներդնում ընդհանուր եվրոպական չա փանիշերով OSCE քննությունը, որը համարվում է գործնական ունակությունների գնահատման լավագույն մեթոդ: Նրանք մեզ ծանոթացրին նաև իրենց կլինիկաների հետ, որոնք առանձնանում էին ժամանակակից տեխնիկական հագեցվածությամբ: Թբիլիսիի պետական բժշկական համալսարանը չունի համալսարանական կլինիկաներ` որպես այդպիսիք:

Կան հիվանդանոցներ և կլինիկաներ, որտեղ գործում են ամբիոններ, ինչպես մեզ մոտ մի քանի տարի առաջ: Նրանք նշեցին, որ համալսարանական կլինիկա ունենալը մեծ առավելություն է, և այս առումով մենք մի շատ կարևոր քայլով առաջ ենք անցել մեր հարևան երկրից:

Ինչ վերաբերում է մեր բուհերի համագործակցությանը, ապա պետք է ասեմ, որ համալսարանների ղեկավարները` Սամվել Ավետիսյանը և Զուրաբ Բա դաչկորիան հանդիպել են մի քանի անգամ, և այդ հանդիպումների ժամանակ քննարկվել են համագործակցության տարբեր ձևեր: Վրացական կողմը նշեց, որ շատ շնորհակալ է կազմակերպական այն բարձր մակարդակի, այն ջերմ վերաբերմունքի համար, որ ցուցաբերվել է մեզ մոտ վրացի ուսանողներին ամառային դպրոցի ընթացքում թե´ համալսարանի ադմինիստրացիայի և թե´ ուսանողների կողմից:

Ելնելով իրավիճակից` երկու խոսք Հայաստանի և Ադրբեջանի պատվիրակությունների առնչությունների մասին:

- Սիպոզիումն անցավ գործնական մթնոլորտում, լսվեցին նաև այս հանրապետության ներկայացուցիչների զեկուցումները, որոնց շուրջ կարծիքներ փոխանակվեցին:

Այսպիսով, ինչո՞վ էր արդյունավետ այս սիմպոզիումը մեր երեք հանրապետությունների կրթական ոլորտի համար:

- Հստակ կարող եմ ասել, որ Հայաստանի և Վրաս տանի համագործակցության մասին կրթական և գիտական ոլորտներում մենք կարող ենք գտնել երկուստեք հետաքրքրող այն խնդիրները, որոնց լուծման գործընթացում մեր երկու երկրների համագործակցությունը արդյունավետ կլինի: Կարող ենք ստեղծել հետազոտական խմբեր, որոնց գործունեությունը շարունակական կլինի, ինչպես նաև կկարողանանք իրականացնել փորձի և հնարավորությունների փոխանակում: Ես կարծում եմ, որ այդ խնդիրների լուծումները պետք է հիմնվեն ռեալ ինտեգրացիայի վրա, երբ ինտեգրացվում են բազային և կլինիկական կրթությունները:

Ինչո՞վ է շահագրգիռ Ամերիկաավստրիական հիմնադրամը Հարավային Կովկասում կրթական և գիտական ոլորտներում կապերի մերձեցման հարցում:

- Ես կարող եմ ասել, որ նրանք շահագրգռված են այստեղ ներդնելու դասավանդման իրենց մեթոդաբանությունը` որպես նորամուծություն և սեփական փորձը տարածելու մեր երկրների կրթական ոլորտում: Նպատակը նաև միջազգային կապերի ամրապնդումն է, մեր հնարավորությունների ներդրումն իրենց կրթական ոլորտում, քանի որ, ես կարծում եմ, նրանք ճիշտ են գնահատում մեր մտավոր ներուժը: Ելնելով այս ամենից` կարող ենք վստահաբար ասել, որ մեր համագործակցությունն ունի փոխադարձ օգտակարություն և արդյունավետություն:

Ասացեք, խնդրեմ, այս սիմպոզիումն ունի՞ ին-չոր կապ զալցբուրգյան սեմինարների հետ:

- Ունի և շատ անմիջական, քանի որ հենց Ամերիկաավստրիական հիմնադրամն է այդ սեմինարների նախաձեռնողը և կազմակերպիչը: Զալցբուրգի բժշկական ծրագրերի համակարգողղեկավար Վոլֆ գանգ Աուլիցկին ներկայացրեց զալցբուրգյան սեմինարների գործընթացի վերաբերյալ տեղեկություններ և հեռանկարային մոտեցումները: Եվ հատկանշական է, որ պրոֆեսոր Վոլֆգանգ Աուլիցկու զեկուցման հիմքում զալցբուրգյան սեմինարներին մասնակցության ակտիվությունն էր, որում մեր համալսարանի ակտիվությունը գերակշռող էր: Պրոֆեսոր Աուլիցկին նշեց, որ 1998 թվականից մինչև այժմ Զալցբուրգի ծրագրերին Երևանի պետական բժշկական համալսարանից և Հայաստանի այլ կլինիկաներից մասնակցել է 682 բժիշկ, դասախոս և կլինիկական օրդինատոր: Այս թիվը կրկնակին է Վրաստանի և Ադրբեջանի մասնակիցների թվի: Նա առաջարկեց պայմանագիր ստորագրել Ավստրիայի բաց բժշկական համալսարանի և ԵՊԲՀ միջև (ներկայումս գործում է հուշագիր): Այդ նպատակով ԵՊԲՀ պատվիրակությունը հրավիրվեց Ավստրիա, իսկ ինքը ցանկություն հայտնեց այցելել Երևան: Պրոֆեսոր Աուլիցկին պատրաստականություն հայտնեց զալցբուրգյան ծրագրերում ներառել նաև հետազոտական աշխատանքները: Նա նաև հայտնեց իր երախտագիտությունը Երևանի պետական բժշկական համալսարանին 2009 թվականին Ավստրիայի Շլոսս Արենբերգ պատմական դղյակի հրդեհից հետո դղյակի վերականգնման համար կազմակերպված բարեգործական միջոցառումների ընթացքում մեծ ֆինանսական հանգանակության համար և նշեց, որ ի նշան երախտագիտության` այդ դղյակի սրահներից մեկը անվանվել է «Հայկական»:

Որպես ամփոփիչ խոսք` մեր պատվիրակության տպավորությունն ինչպիսի՞ն էր, ի՞նչ ենք պատրաստվում անել, որպեսզի նման սիմպոզիումների ժամանակ ավելի լավ ներկայանանք, բացի այդ մի քանի խոսք` հետագա գործունեության առնչությամբ կոնկրետ պայմանավորվածությունների մասին:

- Ինչպես արդեն նշեցի` Հայաստանի և Վրաստա նի համալսարանների ղեկավարների հանդիպումների ժամանակ քննարկվել են համագործակցության տարբեր ձևեր, ինչպես նաև դրանց իրականացման ժամկետներծ: Մեր պատվիրակության համար մեծ հետաքրքրություն առաջացրեց Վրաստանի վերաբերմունքը իրենց երկրի մարզային առողջապահության նկատմամբ: Նրանք օգտագործում են շատ հետաքրքիր մոդել` ապահովագրական ընկերությունը պարտավոր է իր միջոցներով կառուցել հիվանդանոց, և տվյալ մարզի բնակչությունը 3 տարի ապահովագրվում է տվյ ալ ընկերությունում, այսինքն` հետագայում ապահովագրական ընկերությունը իր կառուցած հիվանդանոցն աշխատեցնում է որպես սեփական կլինիկա:

Եվս մեկ առավելություն` նրանք ունեին բավականին լավ սիմուլիացիոն կենտրոն, սա ինքնին նշանակում է, որ այս կրթօջախում մեծ նշանակություն է տրվում գործնական հմտությունների ձեռքբերմանը մուլյաժների, ֆանտոմների, սիմուլիատորների օգնությամբ, և OSCE քննության ներդրումը նրանց բժշկական կրթական համակարգում խոսում է այն մասին, որ նրանք այս ասպարեզում հասել են նշանակալի հաջողությունների:

Ինչ վերաբերում է կոնկրետ պայմանավորվածություններին, ապա համաձայնություն ձեռք բերվեց Եվրամիության կրթական ծրագրերին մասնակցելու պայմաններին համապատասխան անդրկովկասյան բժշկական բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների հետ կազմել կոնսորցիում` TEMPUS ծրագրերին մասնակցելու հայտեր ներկայացնելու համար: Այս գործընթացը հանձնարարվեց իրականացնելու երեք հանրապետությունների պետական բժշկական համալսարանների միջազգային համագործակցության պատասխանատուներին:

Պայմանավորվածություն ձեռք բերվեց ԵՊԲՀի և ԹՊԲՀի միջև գործող պայմանագիրն ընդլայնել` ներառելով ուսանողների, բժիշկների, դասախոսների փոխանակային ծրագրեր և համատեղ հետազոտական աշխատանքների իրագործում:

Սիմպոզիումի ծրագրով այց կազմակերպվեց համալսարանական 2 կլինիկաներ, ինչպես նաև սիմուլիացիոն (գործնական հմտությունների) կենտրոն:

Շնորհակալություն հարցազրույցի համար: Այն հնարավորություն տվեց համոզվելու, որ միջոցառումը եղել է արդյ ունավետ և այն ամենը, ինչ մեր պատվիրակության համար համարվել է ընդօրինակման արժանի կկիրառվի նաև մեր կրթական համակարգում: