Med-Practic
Նվիրվում է վաստակաշատ ուսուցիչ Գրիգոր Շահյանին

Իրադարձություններ

Հայտարարություններ

Մեր հյուրն է

Հրատապ թեմա

 

Տեսական և կլինիկական բժշկության հարցեր 5.2011

Ստամոքսի և 12 մատնյա աղու խոցային հիվանդության վաղաժամ և ակտիվ հայտնաբերումը սքրինինգթեստերի օգնությամբ

Այսօր արդեն ակնհայտ է, որ միայն կլինիկական հետազոտությունների վրա հիմնված պրոֆիլակտիկ քննությունների մակարդակր չի կարող համապատասխանել առողջապահության արդի պահանջներին: Որոշ դեպքերում պրոֆիլակտիկ քննություններր կարող են փոխարինվել սքրինինգային համակարգով:

 

Մեր կողմից մշակվել ե առաջարկվել է ստամոքսի ե 12մատնյա աղու խոց հիվանդության հայտնաբերման արդյունավետ համակարգ, որր հնարավոր է իրականացնել մի քանի փուլերով: ՀՀ Առողջապահական համակարգի հիմնական նպատակն է դարձել բարձրացնել հիվանդությունների կանխարգելման ե առաջնային բուժօգնության արդյունավետությունդ բարելավել բնակչության ֆիզիկական, հոգեկան առողջության ե սոցիալական բարեկեցության ցուցանիշներր: Այս նպատակին հասնելու ռազմավարության հիմնական ուղղություններից մեկր հանդիսանում է հիվանդությունների կանխարգելման միջոցառումների շեշտադրումր: Հիվանդությունների վաղաժամ ե ակտիվ հայտնաբերման պրոֆիլակտիկ քննությունների արդյունավետության բարձրացման նպատակով անհրաժեշտ է կիրառման ավտոմատացված սքրինինգի համակարգ: Սքրինինգի հիմնական նպատակն է`որեէ հիվանդության կասկածի դեպքում խմբերի ակտիվ առաջնակի րնտ րանք: «Մասսայական սքրինինգի» տարբեր ձևերի զարգացումր անհրաժեշտություն առաջացավ, երբ առողջապահական մարմինների առջե դրվեց խնդիր բնակչության ավելի լայն մասսաների րնդգրկ վել պրոֆիլակտիկ քննության ծրագրի մեջ: Վերջին տարիներին շատ հեղինակներ ռիսկի խմբի հայտնաբերման առաջին փուլի համար առաջարկում են կիրառել անկետային մեթոդր: Մի շարք հեղինակներ հիմնավորում են, որ անկետային սքրինինգից հետո րնդամենր 10-20%ր կարիք ունի խորը հետազոտության:Անկետային սքրինինգր պետք է լինի բազմափուլ: Մեր կողմից մշակվել է «Մասնագիտական անկետ» ստամոքսի ե 12 մատնյա աղու խոցային հիվանդության վաղաժամ ե ակտիվ հայտնաբերման համար: Անկետայում րնդգրկված են առավել տարածված ե առավել վաղ դրսեորվող հատկանիշներ: Հարցերր ձեակերպված են շատ պարզ ե մատչելի: Անկետան բաղկացած է 39 հարցից ե 142 ձեակերպված պատասխաններից: Յուրաքանչյուր հարցի համար առաջարկվում է ամբողջական փոխկապակցված պատասխաններ: Անկետան բաղկացած է 5 խումբ հարցերից, որոնք բնութագրում են համապատասխան 5 խումբ սինդրոմներ: Յուրաքանչյուր սինդրոմում առանձնացվել է այն հիմնական կլինիկական պատասխաններր, որոնք խմբավորվում են դիագնոս տիկ կարեոր սինդրոմների, սիմպտոմոկոմպլեքսի ե սինդրոմների մեջ: Կանխատեսվում է սինդրոմների արտահայտվածության 3 աստիճան, որոնք որոշվում հն այն սինդրոմնհրի քանակական ե կլինիկական արժհքով, որոնք տվյալ սինդրոմի համար համարվում հն որոշիչ: Անկհտայում բացի գլխավոր հարցհրից, կան նաե ճշտող հարցհր:

 

Այսպիսով, յուրաքանչյուր հարցի պատասխանի տարբհրակր կապված է պատասխաննհրի հավաքածուից: Այսպիսի մոտհցումր հնարավորություն է տալիս հայտնաբհրհլ այն վիճակնհրր, որի ապահովման համար մհկ հարցին հարցման հնթարկվողր պհտք է տա փոխադարձ բացառող մի քանի պատասխաննհր կամ պատասխանի ճշտված հարցին առանց գլխավոր հարցին պատասխանհլու կամ հարցադրմանր հարցվողր րնդհանրապհս չի տալիս պատասխան: Հաջորդ փուլում հարցի պատասխաննհրր միավորվում հն րստ սինդրոմնհրի ե սինդրոմոկոմպլհքսնհրի: Այս տիպի հարցհրի պատասխաննհրր բաժանվում հն հհտեյալ կատհգորիանհրի`պարտադիր տվյալ սինդրոմի առկայության ժամանակ; դրական`որոշակի աստիճանով բնութագրական է տվյալ սինդրոմի համար; անտարբհր`որոշակի նշանակություն չունհ ցող հատկանիշ տվյալ սինդրոմի համար; պատասխաննհր, որոնք կարող հն բհրհլ տվյալ սինդրոմի ճանաչման իջհցմանր: Սինդրոմի առկայությունր համարվում է հիմնավորված, եթե այն որոշվում է պատասխաննհրի գոնհ մհկ տարբհրակով: Տարբհրակ նհրի ստուգման ժամանակ կատարվում է հհտեյալ գործողություննհրը.

 

  1. Պարտադիր պատասխանի բացակայության դհպքում անկհտան դուրս է գալիս հաշվառումից:

  2. Հաշվվում է անկհտայում առկա դրական պատասխաննհրր ե համհմատվում տվյալ սինդրոմի համար առաջադրված չափանիշնհրի հհտ: Եթհ դրական պատասխաննհրր գհրակայում հն առաջադրված չափանիշին, սինդրոմր համարվում է դրական:

  3. Եթհ անկհտայում կան պատասխաննհր, որոնք համարվում հն 4-րդ կարգի կամ հարցի դհֆիցիտ պատասխան, ապա չափանիշր կարող է իջհցվհլ մինչե նախորոք որոշված սահմանը:

 

Արդյունքում անկհտայի մշակման ժամանակ հհտազոտվողի սիմպտոմային ե սինդրոմային գնա հատականր տրվում է ծրագրի օգնությամբ, որը հանդիսանում է հիմք հհտազոտվողին այս կամ այն խմբի մհջ րնդգրկհլու համար: Այն որոշում է նաե հհ տազոտության կազմակհրպման հհրթականությու նր ե մհթոդիկան: Անկհտային մհթոդի տհղհկատ վության ստուգման համար մի շարք հհղինակնհր առաջարկում հն համալիր էնդոսկոպիկ, մորֆոլո գիական հհտազոտության կազմակհրպում`յուրաքանչյուր խմբի համար`ո=100: Ստամոքսի խոցային հիվանդություն սովորաբար դիագնոզվում է I, II, III խմբհրում: IV խմբում, սովորավար, խոցի հավանականությունը վիճակագրորեն հավաստի չէ (p›0,05): 12մատնյա աղու խոցային հիվանդություն հայտնաբերվում է I, II, III խմբերում, իսկ IV խմբում`ոչ: Տարբերության հավաստիությունը, t1,2  › 2; t1,3 › 2; t2,3 › 2 , հավանականությունը 12 մատնյա աղու խոցային հիվանդների հայտնաբերման II ե III խմբերում համեմատած I խմբի հետ 5% փոքր է (բ0,05): Մակերեսային գաստրիտ հայտնաբերվում է սովորաբար 4 խմբերում: Տարբերության հավաստիությունը, որ հիվանդները պատահական հայտնվել են I խմբում ե ոչ թե II, III, IV փոքր է 5% (p‹0,05), իսկ II, III, IV խմբերի համար (p›0,05): Ստամոքսի լորձաթաղանթի ատրոֆիայի դեպքում 4 խմբերում էլ t›3, այսինքն հիվանդների պատահական հայտնվելու հավանականությունը I խմբում համեմատած II, III, IV հետ 1% (p‹0,01), իսկ հիվանդների պատահական հայտնվելու հավանականությունը II, III, IV խմբերում 5% (p›0,05): I խմբում ստամոքսի լորձաթաղանթի պա թոլոգիական փոփոխությունների հայտնաբերման հավանականությունը 17,7±3,8, II խմբում  74,0±4,4, III խմբում87,0±3,3, IV խմբում  97,0±1,7: Վիճակագրական ցուցանիշների տարբերության հավաս տիությ ան գնահատումը ցույց է տայիս, որ I խմբում ստամոքսի պաթոլոգիայով հիվանդների հայտնաբերման հավանականությունը կազմել է 1% (p‹0,01), իսկ II ե III խումբը`5% (բ

 

Աղյուսակ 1. Ռիսկի խմբերում, ընդգրկված անձանց հետազոտությունների արդյունքները

Հետազոտվող

կոնտինգենտ

Հետազոտվածների թիվը

Ստամոքսի խոցային հիվանդություն

12-մատնյա աղու խոցային հիվանդություն

Խրոնիկ ատրոֆիկ գաստրիտ

Խրոնիկ հիպերտրոֆիկ գաստրիտ

Ընդամենը հայտնաբերվել է

I

98

5

8

33

20

66

II

556

2

9

58

22

91

III խումբ

192

0

1

10

1

12

.Ընդամենը

846

7

18

101

43

169

 

առանձնահատկության վիճակագրական նշանակությունը, հնարավորությունը ռիսկի խմբերի տարբերակման հիմնավորման համար մեր կողմից կատարվել է համապատասխանության գործակցի հաշվարկ (X2 = 48,5,p‹0,002): Մասսայական անկետային զննումը այն անձանց, որոնք դիսպանսեր հսկողության տակ են, նպատակահարմար է կազմակերպել գարնանը ե աշնանը, տարվա այն ժամանակահատվածում, երբ հնարավոր է խոցային հիվանդության ե խրոնիկ գաստրիտի սրացում: Մասսայական անկետային թեստավորումը կազմակերպվել է անկախ գանգատների առկայությունից, ինքնազգացողությունից: Հիվանդների հետազոտությունը եղել է համալիր: Հիվանդությունների ակտիվ հայտնաբերման համար առաջարկվել է կիրառել այսպես կոչված պո լիվալենտ անկետա: Այս մեթոդի օգնությամբ հնարավոր է ձեավորել «ռիսկի խումբ» հաջորդ փուլում նպատակային հետազոտություն կազմակերպելու համար: Անկետայում ընդգրկված է 60 հարց, իրենց 212 պատասխաններով: Անկետայի պատասխանները գնահատվել են բալային համակարգով: Հավաքած բալերի քանակության հիման վրա արվել է այս կամ այն սինդրոմի առկայության կամ բացակայության վերաբերյալ եզրահանգում: Պոլիվալենտ անկետա նպատակահարմար է լրացնեն 40 ե բարձր տարիքի անձիք: Մեր հետազոտության ժամանակ այն լրացրել են 3000 պացիենտ:

 

Նկար 1. Սոցիոլոգիական հարցման ենթարկված պացիենտների բաշխումը ըստ ռիսկիխմբերի:

 

Աղյուսակ 2. Ստամոքսի և 12 մատնյա աղու հիվանդությունների ակտիվ հայտնաբերման, բուժական և պրոֆիլակտիկ միջոցառումների կազմակերպման առանձնահատկությունները

Հայտնաբերված հիվանդների բնույթը

Հիվանդների թիվը

Բուժական ե պրոֆիլակտիկ միջոցառումների մեթոդները

վիրա-

բուժական

կոն-

սերվա-

տիվ

Առողջա-

րանային

Դիետո-

թերապիա

 

Դիսպանսեր

հսկողություն

Ստամոքսի խոց

7

3

4

0

4

7

12մատնյա աղու խոց

18

3

15

1

6

18

Խրոնիկ ատրոֆիկ գաստրիտ

101

0

36

0

5

101

Խրոնիկ հիպերտրոֆիկ

 

 

 

 

 

 

գաստրիտ

43

0

43

0

0

43

Ընդամենը

169

6

98

1

15

169

 

1-ին ռիսկի խումբը կազմել են`870 (29,1%), 3րդ խումբը`260 (8,8%): Բացի դա, 450 (15%) անկետաներում նշված է եղել տարբեր տիպի վիրաբուժական հիվանդությունների առկայություն`248ը նշել են ստորին վերջույթի երակների վարիկոզ լայնացում, 70ը`ճողվածք, 134ը`արտաքին լոկալիզացիայի ուռուցք, 1320 (43,8%)ը կազմել է այն անձանց խումբը, որոնք ոչ մի գանգատ չեն ներկայացրել: Ընտրվել է 1692 (56,2%) պացիենտ որովայնի լոկալիզացիայի վիրաբուժական հիվանդությունների առկայությամբ: Ռիսկի 1ին խմբի մեջ ընդգրկվել են 40-69տ., որից 86ը`ստամոքսի հիվանդության կասկածի կապակցությամբ նպատակահարմար է կազմակերպել էնդոսկոպիկ հետազոտություն (աղյուսակ 1.2):

 

Ինչպես երեում է աղյուսակ 1ից 846 անձանցից, որոնք պոլիվալենտ անկետայի մշակումից հետո I, II, III ռիսկի խմբերում են հայտնվել, նպատակային հետազոտության արդյունքում 169ի մոտ հայտնաբերվել է ստամոքսի որեէ հիվանդությ ուն: Քանի որ II ե III ռիսկի խմբերում հայտնված անձանց մասսայական էնդոսկոպիկ հետազոտություն անցկացնելը բավականին բարդ է, մենք գնտում ենք, որ մինչ հետազոտություն կազմակերպելը նպատակահարմար է անցկացնել սքրինինգի II փուլի հետազոտություն:Հի վանդների լրացուցիչ ընտրումը էնդոսկոպիկ հետազոտության համար ցանկալի է կիրառել դիագնոստիկ գործակիցների աղյուսակը: Հաշվողական տեխնիկայի օգնությամբ ցանկացած դիագնոստիկ համակարգի ստեղծման գործընթացում առանձնացվել է հետեյալ հիմնական փուլերը`բժշկական խնդրի ընտրում, հիվանդության նկարագրի համար հակտանիշ ների առանձնացում, կլինիկական տվյալների կոդավորում, կլինիկական հսկողության համար ուսուցողական ընտրանքի ձեավորում, դիագնոստիկ համակարգի ե ալգորիթմների ընտրության ուսուցողական համակարգի ստեղծում, դիագնոստիկ համակարգի արդյունավետության ստուգում: Բժշկական խնդիրների ընտրությունը կատարվել է մի շարք գործակիցների հիման վրա`դիագնոզի որոշման դժվարություններ, բժշկական սխալների քանակը, ախտորոշվող հիվանդությունների տարածվածությունը, բժիշկների մասնագիտացման մակարդակը: Կապված այն բանի հետ, որ բժշկական սխալները մինչհոսպիտալային փուլում հասնում են 63,7%, իսկ տեղամասային թե րապետները դեռ քիչ են ծանոթ պաթոլոգիային, մենք գտնում ենք արդիական բժիշկների շարունակական կրթական ծրագրերում ստամոքսի ե 12մատնյա աղու խոցային ե հիվանդությունների դիագնոստիկայի ե բուժման խնդիրներին վերբերող մոդուլների ընդգրկում: 2րդ փուլը աղյուսակների ստեղծումն է`հիվանդության հատկանիշների ցուցակի կազմում: Սովորաբար ընտրվում են պրակտիկ փորձի վրա հիմված հատկանիշներ: Մենք ընտրել ենք բոլոր սիմպտոմները, որոնք եղել են նշված հիվանդության պատ մագրերում, ամբուլատոր քարտերում ե սիմպտոմները բաժանել ենք սանդղակների: Օգտագործվել է յուրաքանչյուր սիմպտոմի արտահայտվածության սանդղակ, որը համապատասխանում է կլինիկայում ընդունված սանդղակներին.

 

  • չկա սիմպտոմներ - 0;

  • սիմպտոմները թույլ են արտահայտված կամ հանդիպում են հազվադեպ - 1;

  • սիմպտոմները չափավոր են արտահայտված կամ հանդիպում են հաճախ -  2;

  • սիմպտոմները խիստ արտահայտված են կամ հանդիպում են մշտապես - 3:

 

Հաշվի առնելով, որ ավելի հաճախ դիագնոզի հարցում սխալվում են պոլիկլինիկական օղակի բժիշկները, մենք ընտրել ենք այն հիվանդների հիվանդության պատմագրերը, որոնք բուժվել են ստացիոնարի թերապևտիկ բաժանմունքում քրոնիկական գաստրիտի կապակցությամբ: Այդ հիվանդության պատմագրերից ընտրվել են բոլոր սիմպտոմները, որոնք բնորոշ են խրոնիկական գաստրիտին: Դրանք ենթարկվել են աստիճանավորման: Ընտրվել են այն սիմպտոմները, որոնք հիվանդության պատմագ րերում հանդիպել են ոչ պակաս 50% դեպքերում: Գրանցված սիմպտոմները համեմատվել են գրականության տվյալների հետ, որից հետո կազմվել է սիմպտոմների ցուցակը: Հաշվի առնելով սիմպտոմների արտահայտման աստիճանը, կազմվել է սիմպտոմների հաճախականության աղյուսակ: Հաճախականությունը իրենից ներկայացնում է դեպքերի հարաբերությունը ընդհանուր հիվանդների թվին: Հաճախականության աղյուսակը կազմելուց հետո որոշվում է հաճախականության հարաբերակցությունը: Դրա համար հիվանդների թիվը յգրադացիայով ^սիմպտոմը նշանակենք ճ տառով(ստամոքսի և 12 մատնյա աղու խոցի), Bխրոնիկ գաստրիտի: Օրինակ`հիվանդների թիվը`200.

 

Սիմպտոմի գրադացիայի հաճախությունը որոշվել է հետևյալ բանաձևով.

 

A և B սինդրոմների մեջ յուրաքանչյուր սիմպտոմի հանդիպման հաճախությունը որոշվել է հետեյալ բանաձեով.

 

Այն սինդրոմները, որոնք ունեցել են 1ից մեծ արժեք, բնորոշ են խոցին, իսկ 1ից փոքրը`գաստրիտին: Որքան մեծ է փոփոխության արժեքը, այնքան տվյալ հատկանիշը արժեքավոր է: Հաջորդ փուլը դիագնոստիկ գործակիցների որոշումն է`Ժ/Խ: Այն հաշվարկվել է հետեյալ բանաձեով.

 

 

Աղյուսակ 3. Սիմպտոմների հաճախականության փոխհարաբերություն

 

Արտահայտման

աստիճանր

Մտամոքսի և

12մատնյա աղու խոց

Քրոնիկ գաստրիտ

Հարա-
բերակ-ցություն

Դիագնոս-
տիկ գործակից

Ժ/Խ

Սիմպտոմներ,որոնք մտնում են սինդրոմի մեջ

քանա-
կութ-

յունը

Հաճա-
խա-

կանու-թյունը

f=(3)

(ո=200)

քանա-
կութ-

յունը

 

 

Հաճախա-

կանու-թյունր


f= S

200

1

2

3

4

5

6

7

8

1. Տարիք

 

 

 

 

 

 

 

մինչև 20տ.; 21-50տ.;51-70տ.

0;1;2;3

2;28;111

0,01;

0,14;0,5

7;134;18

0,035;

0,67

0,29;

0,21

-0,5(-5);

-0,6

70 և ավելի

 

 

 

 

0,09

6,2

(-6)0

,7(7)

2. Հիվանդություն` Չկա, Քրոնիկ գաստրիտ, Որովայնի հիվանդություններ

0;1

2

21;92

87

0,11;0,46

0,44

122;47

31

0,6;

0,24

0,16

0,18;

1,92

2,75

-0,7

(-7);

2,2(2)

0,4(4)

3. Դեղնություն անցյալում չի

 

 

 

 

 

 

 

եղել` Չի եղել, Ինֆեկցիոն

0;1

164;13

0,82;

0,065

194;4

0,97;

0,02

0,84;

3,25

;0,0(0);

0,5(5)

բնույթի, Մեխանիկական

2;3

8;15

0,04;

0,075

1;1

0,005;

0,005

8,0;

15,0

0,9(9);

1,1(11)

բնույթի, Չի նկատել

 

 

 

 

 

 

 

4. Շաքարային դիաբետ

0

185

0,93

186

0,98

0,94

-0,03(0)

Չունի, Երկար ժամանակ

1

4

0,02

2

0,01

2,0

0,3(3)

Հայտնաբերվել է I անգամ

2

11

0,055

2

0,01

5,5

0,7(7)

5. Մաշկային քոր

0

144

0,72

198

0,99

0,72

-0,1(-1)

Չկա, Հազվադեպ

1

13

0,07

2

0,01

7,0

0,8(8)

Հաճախ

2

43

0,1

0

0,0

0

0(0)

6. Բերանում այրոց

0

28

0,34

186

0,93

0,15

-0,8(-8)

Չկա, Հազվադեպ

1

23

0,11

12

0,06

1,9

0,3(3)

Հաճախ

2

34

0,17

2

0,01

17,0

1,2(12)

7. Դիսպեպսիա

0

18

0,09

21

0,105

0,85

-0,0(0)

Չկա, Հազվադեպ, Հաճախ

1;2

38;144

0,19;

0,72

18;161

0,09

;0,81

2,11;

0,88

0,3(3);-

0,1 (-1)

8. էպիգաստրալ ցավեր

0

138

0,69

188

0,94

0,73

-0,1(-1)

Չկա, Հազվադեպ, Հաճախ

1;2

4;20

0,02

;0,1

10;2

0,05;

0,01

0,4;10,0

-0,3(3);

1,0(10)

9.էպիգաստրալ ծանրության

0;1

141;14

0,71;

0,07

195;4

0,98;

0,02

0,72;3,5

-0,1(-1);

0,5(5)

Չկա, Հազվադեպ, Հաճախ

2

17

0,09

1

0,005

18,0

1,0(10)

10. Ցավերի կապը սնունդ 

0

169

0,85

15

0,075

11,2

1,0(10)

րնդունելու հետ`Չկա

1

22

0,11

8

0,04

2,75

0,4(4)

Հազվադեպ, Հաճախ

2

8

0,04

17

0,085

0,47

-0,3(-3)

11. Ցավերր ճառագայթվում

0

100

0,5

198

0,99

0,5

-0,2(-2)

են դեպի թիակ` Չկա,

1

16

0,08

2

0,01

8

0,9 (9)

Հազվադեպ, Հաճախ

2

32

0,16

0

0,0

0

1.3(13)

12. Անորոշ ցավեր ՉկաՀազվադեպ,Հաճախ

0;1;2

68;18;45

0,34;

0,1;0,2

82;

18;18

0,41;0,

09;0,09

0,8;1,

0;2,5

0,8(8);0

(0);0,3(3)

13. Գիշերային ցավեր `Չկա 

0

124

0,62

181

0,91

0,7

-0,1(-1)

Հազվադեպ,Հաճախ

1;2

13;21

0,07;

0,11

17;1

0,08;

0,005

0,8;

22,0

-0,1(-1);

1,3(13)

14.Ցավի բնույթի փոփոխություն` Չկա,Կա

0,1

138,62

0,69;

0,31

198;2

0,99;0,01

0,7;31

-0,1(-1);

1,4(14)

15. Քաղցկեղի փոքր հատկանիշների սիմպտոմ` Չկա, Արտահայտված է

0

1

31

107

0,16

0,54

185

2

0,93

0,01

0,17

54,0

-0,76(-7)

1,73(17)

 

16. Քաշի կորուստ` Չկա

0

47

0,24

197

0,99

0,24

-0,6(-6)

Աննկատ,Նկատելի

1;2

96;57

0,48;0,29

2;1

0,01;0,005

48,0;57,0

0,6(6);1,7(17)

17. Մաշկային ծածկույթի

0

41

0,21

172

0,86

0,24

-0,6(-6)

գույնր Նորմալ, Գունատ

1

159

0,8

28

0,14

0,14

0,7 (7)

18. Պալպացիայի ցավոտություն

Չկա,Աննշան,Արտահայտված

0

1;2

16

102;82

0,08

0,51;0,41

187

11;2

0,94

0,06;0,01

0,18

9,27;41

-1,09(-10)

0,96(9);1,6(16)

19. Աջ թուլակողի շրջանի

0

1;2

17

92;91

0,09

0,46;0,45

77

21;2

0,89

0,11;0,01

0,1

4,38;45,0

-1,0(0)

0,6(6);1,6(16)

ցավոտություն` Չկա Աննշան, Արտահայտված

20. Լեղապարկի շոշափում

0

198

0,99

200

1,0

0,99

-0,0(0)

Չկա, Կա

1

2

0,01

0

0,01

0

113

21. Ուռուցքի շոշափում

0

198

0,99

200

1,0

0,99

-0,0(0)

Չկա, Կա

1

2

0,001

0

0,0

0

113

22.Մտամոքսի ռենտգեն

0

162

0,81

14

0,07

11,5

1,0(10)

-0,7(-7)(13)

հետազոտություն` Չկա

1

36

0,18

186

0,93

0,18

փոփոխություն,գաստրիտ,խոց

2

2

0,01

0

0,0

0

23. Անեմիա` Չկա, Կա

0;1

68;104

0,34;0,52

185;14

0,9;0,07

0,35;17,4

-0,4(-);0,8(8)

24. Մտամոքահյութի թթվայնության իջեցում` Չկա, Կա

0

1

107

62

0,59

0,31

6

31

0,03

0,15

17,8

2,0

1,2(12)

0,3(3)

25. ԷՆԱ բարձրացում` Չկա

0

122

0,61

187

0,93

0,66

-0,1(-1)

Մինչե 15մմ/ժամ, 15մմ/ժամ

1;2

31;47

0,16;0,23

12;1

0,06;0,005

2,58;47

0,4(4);1,6(16)

 

Արդյունքները կլորացվել են հեշտության համար: Սիմպտոմների դիագնոստիկ գործակիցները, որոնք բնորոշ են խոցային հիվանդությանը դրանք (+) թվերն են, իսկ այն սիմպտոմները, որոնք բնորոշ են խրոնիկ գաստրիտին, դրանք (-) թվերն են: Եզրափակիչ փուլը դիագնոստիկ աղյուսակների կազմման սահմանային արժեքների որոշումն է: Աղյուսակի օգնությամբ դիագնոզը դրվում է դիագնոստիկ գործակիցների հերթականությամբ գումարվելով, այդ պատճառով սահմանային նշանակության ընտրությունը ունի մեծ նշանակություն: Ամենից առաջ անհրաժեշտ է ընդունել, որ դիագնոզի ժամանակ հնարավոր է նաե սխալներ: Առաջին տիպի սխալ, երբ չի դրվում դիագնոզ խոցայ ին հիվանդութ յան(a): Երկրորդ տիպի սխալի դեպքում խրոնիկ գաստրիտի փոխարեն դրվում է դիագնոզ խոցային հիվանդություն( β): Հաշվի առնելով, որ 1-ին սխալը ավելի ծանր է, քան 2-րդը, մենք a մեծությունը վերցրել ենք 1%, կամ 0,01, իսկ β=5% (0,05): ճիշտ դիագնոզի տեսակարար կշիռը նշանակենք P(A+) կամ P(B+), սխալ դիագնոզի հավանականությունը`P(A-) կամ P(B-): ճիշտ դիագնոզների տեսակարար կշիռը հավասար է` P(A+)=1-a, իսկ սխալինը`P(A-)=β : Խոցային հիվանդության ճիշտ ե սխալ դիագնոզների փոխհարաբերությունը, իսկ խրոնիկ գաստրիտի

համար` 

 

Այսպիսով, եթե (+) դիագնոստիկ գործակիցների գումարի հարաբերությունը գերազանցում է (-)-ն դիագնոստիկ գումարին կամ հավասար է

, ապա րնդունվում է որոշում, որ կա խոցային հիվանդություն: Եթե (+) դիագնոստիկ գործակիցների գումարային հարաμերությունը փոքր է (-) դիագնոստիկ գործակիցների գումարին կամ հավասար է ,ապա առկա է քրոնիկ գաստրիտ: Եթե (+) դիագնոստիկ գործակիցների գումարի հարաբերությունը (-)-ին փոքր է և մեծ է պատասխանը անորոշ է:                                                             

Այս դեպքում անհրաժեշտ է հետազոտությունը շարունակել: Քանի որ մենք տեսականորեն 1-ին կարգի սխալի (a) համար ընդունել ենք 1%, իսկ 2-րդ կարգի (β) սխալի`5%, սահմանը խոցային հիվանդության համար հավասար է +13, իսկ խրոնիկ գաստրիտի համար սահմանը հավասար է  -20: Այն անձիք, որոնց մոտ դիագնոստիկ գործակիցների գումարը կազմել է +13 ե ավել, անհրաժեշտ է առաջնային օղակում կազմակերպել համապատասխան հետազոտությունների ծավալ, իսկ այն անձիք, որոնց մոտ դիագնոստիկ գործակիցների գումարը կազմել է -20 և ցածր անհրաժեշտ է անցկացնել ստամոքսի ֆիբրոգաստ րոսկոպիկ կամ ռենտգենոսկոպիկ հետազոտություն: Դիագնոստիկ գործակիցների գումարի +13;-20 սամաններում սովորաբար հայտնվում են այն անձիք, որոնց մոտ բացակայում է ստամոքսի որեէ պաթոլո գիա:

Հեղինակ. Գ.Մ. Միրիջանյան, Մ.Ա. Մարդիյան, Ս.Ա. Ազնաուրյան Մ.Հերացու անվան ԵՊԲՀ բուժօգնության որակի հսկողության բաժին, հանրային առողջության ամբիոն
Սկզբնաղբյուր. Տեսական և կլինիկական բժշկության հարցեր 5.2011
Աղբյուր. med-practic.com
Հոդվածի հեղինակային (այլ սկզբնաղբյուրի առկայության դեպքում՝ էլեկտրոնային տարբերակի) իրավունքը պատկանում է med-practic.com կայքին
Share |

Հարցեր, պատասխաններ, մեկնաբանություններ

Կարդացեք նաև

Դաշտանադադարային համախտանիշի առանձնահատկությունները ոսկրերի հանքային խտության տարբեր մեծություններով կանանց մոտ

Դաշտանադադարը (ԴԴ) ֆիզիոլոգիական շրջան է, որի ընթացքում կնոջ օրգանիզմի ընդհանուր տարիքային փոփոխությունների ֆոնի վրա տեղի են ունենում կնոջ վերարտադրողական համակարգի հետաճման պրոցեսներ...

Անդաստակային ապարատի ախտորոշում արյան կենսաքիմիական Հետազոտման, նիստագմի տվյալների և կենսամեխանիկական Մոդելավորման արդյունքների համադրման միջոցով

Ներածություն: Առողջ մարդու օրգանիզմը գտնվում է կենսաբանորեն հավասարակշռված վիճակում: Այդ հավասարակշռությունը խախտվում է որոշակի պաթոլոգիական գործընթացների ժամանակ...

ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐԸ